فقیه بزرگ شیخ اعظم، مرحوم شیخ مرتضی انصاری که از مجتهدان و مراجع به نام زمان خودش بود و کتابهای او اکنون از دقیق ترین کتابهای حوزه‌های علمیه است، مادرش را تا نزدیک حمام به دوش می‌گرفت و او را به زن حمامی‌سپرده می‌ایستاد تا بعد از پایان کار، او را به خانه برگرداند. هر شب به دست بوسی مادر می‌آمد و صبح با اجازة او از خانه بیرون می‌رفت. پس از مرگ مادر به شدت می‌گریست، فرمود: گریه ام برای این است که از نعمت بسیار مهمی‌چون خدمت به مادر محروم شدم. شیخ پس از مرگ مادر با کثرت کار و تدریس و مراجعات مردمی، تمام نمازهای عمر مادرش را اعاده کرد، با آنکه مادر او فردی دیندار و با خدا بود.
*انصاریان، حسین، نظام خانواده در اسلام، قم، انتشارات ام‌ابیها، 1375، ج1، ص470 به بعد.
۹۸/۱۲/۰۱